Günümüzde insanların pek çoğu  şehir yaşantısından bezmiş bir halde. Özelliklede büyük şehirlerde yaşayan ama şehir dışına kaçma fırsatını bir nebze yakalamış olanlar daha şanslılar. Ancak ne yazık ki binaların aralarında bir yerlerde sıkışıp kalmış olan  insanlar  toprağa dokunmak, çocuklu aileler çocuklarına tabiat sevgisini aşılamak, yeri olanlar azda olsa birşeyler yetiştirmek, temiz  hava solumak derdindeler.  Bu arayış genç nüfusun artışına paralel olarak hızla yükselmeye devam ediyor.

Yaşam kalitemizi maalesef ki  yüksek bedeller ödediğimiz site sınırları içinde bile arttırmamız imkansız halde!!!!   Yaşadığımız ı alanlarda çoğunlukla  ‘ özel   peysajlı’  bahçeler  yapılmakta. Ancak bu peysajlı bahçeler  maalesef ki genelde  aynı türden konvasiyonel  uygulamalar kullanılarak sözde güzel ve sağlıklı bahçeler ortaya çıkarılmaktadır!!

Peki bu ‘Zehirli peysaj’ bahçeciliği konsepti bizi nasıl etkiliyor dersiniz?  Çevre güzelliği adına kimyasal  İlaçların kimi zaman müsrifçe uygulandığında  çıplak  ayaklarımızla üzerlerine  bastığımız çimlere, dallarından zevkle meyveler topladığımız  ağaçlar , küçük bahçemizde yetiştirdiğimiz sebzeler ciddi anlamda tehlike oluşturabilmekte. Ya  havaya karışan partikülleri soluma? Dahası iklim değişikliği …….

Birde şu ‘gerçek’ var hektarlarca alanda yapılmakta olan konvasiyonel tarımda kullanılan suni gübreler ve pestisit gerçeği. Sizce bir elma kurdu neden üzerinde hiç  pürüz olmayan, pırıl pırıl kocaman  üzerine ama ilaç atılmış bir elmayı yemez? Çünkü elma kurdu bu ilaçlı elmayı yediği zaman yok olacağını bilir. Artık alışveriş  kriterlerimizi değiştirmenin zamanı geldi değil mi?

Gerçekten bahçelerimizi, bahçeciklerimizi  ya da tarlalarımızı güzel ve üretken hale getirmek için  ‘zehirli ilaçları’ kullanmamız şart mı?

Cevap basit:  ‘Tabii ki ‘Hayır’!

Nasıl başarabiliriz? EĞİTİMLE!!!

Doğru uygulamalar için ne yapmak gerek ve nasıl yapmak gerek öğrenmek zorundayız.

Sonuç; BÜTÜN İHTİYACIMIZ OLAN ‘SAĞLIKLI BİR BAHÇE’!!!